Verkeersinfarct: een zacht uitdedrukt woord voor wat we vandaag meegemaakt hebben. Deze ochtend, na het weerzien van Pierre, die wel de pas over gestoken en in Jomson het vliegtuig genomen had, richting Pokara en Ktm, hebben we een taxi (of wat daarvoor moet doorgaan) gehuurd voor de ganse dag. We reden naar Bhaktapur. Het was een ongelofelijke rit. De afstad van 20 km werd op 1 uur afgelegd. De weg is in zeer slechte staat en op een 2 baansrijbaan durft men met 4 of meer naast elkaar rijden. Er geldt de wet van de sterkte en van wie het meeste durft. Stof en smog waren de vaste partners tijdens de rit. Tashi vertelde ons gisteren dat er jaarlijks 200.000 inwoners bijkomen in KTM. Als daarvan 10% een wagen koopt, komen er 20000 wagens per jaar bij-------> over 5 jaar staat men gewoon stil en over 10 jaar is KTM dood door de uitlaatgassen, smog en stof. Over KTM ziet men altijd een smog hangen......
Bhaktapur is vergelijkbaar met Patan. Er zijn diverse oude tempels te bewonderen, maar is minder druk bezocht dan Patan. Vandaar zijn we met onze taxi verder gereden naar CHANGO NARAYAN waar we een Vishna tempel bezoct hebben. De tempel ligt op een heuvel, vanwaar men ook een zicht zou moeten hebben op de diverse Himalayabergen, maar dat is buiten de smog gerekend............ Een schemering is er van te zien......
Dan terug met de taxi naar ons hotel in KTM. Opnieuw hetzelfde liedje: Stof en smog en een helse rit. Maar we hebben het overleefd....
Morgen om 10 uur hebben we al een nieuwe afspraak met onze taxi. Er stat een uitstapje naar de zoo op de agenda.
Straks nog wat bijpraten met Pierre over zijn ervaringen.
Tot morgen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten